OSTRZEGAMY ZANIM BĘDZIE ZA PÓŹNO !

Każdego roku na polskiej wsi dochodzi do bardzo dużej liczby wypadków. Pomimo iż ta liczba z roku na rok spada, nadal zawód rolnika należy do niebezpiecznych. Ryzyko wypadku śmiertelnego w rolnictwie jest prawie czterokrotnie wyższe niż poza rolnictwem. W ubiegłym roku na Mazowszu odnotowano 27 wypadków śmiertelnych, z czego połowa to wypadki spowodowane pod wpływem alkoholu. Szczególnie niebezpieczne są okresy wczesnej wiosny i lata. W okresie żniw następuje nagromadzenie prac polowych i zwiększenie wysiłku fizycznego. Zmęczenie oraz nieustanny pośpiech podczas wielogodzinnych prac polowych naraża rolnika na ryzyko zaistnienia wypadku. W najbliższych dniach rozpoczynają się żniwa. Właśnie wtedy dochodzi do największej liczby wypadków na wsi. Ulegają im zarówno osoby dorosłe jak i dzieci pozostawiane w tym okresie bez opieki.
Wielu rolników nie zauważa lub lekceważy niebezpieczeństwo. Skutkiem może być tragedia dla rodziny i strata dla gospodarstwa. Używane do pracy maszyny i narzędzia nie zawsze są w pełni sprawne technicznie i właściwie wyposażone, głównie w osłony części ruchomych. Bardzo groźne w skutkach jest czyszczenie, regulowanie oraz naprawianie pras kostkujących i belujących podczas ich pracy. Wkładanie rąk, nóg do pracującej prasy w celu poprawiania sznurka, pchnięcia wciąganej słomy lub siana prowadzi do pochwycenia kończyny i tułowia, co z reguły kończy się ciężkim uszkodzeniem ciała, amputacją kończyny, a nawet śmiercią.
W czasie transportu płodów rolnych takich jak ziarno zbóż, słoma, siano, rolnicy narażeni są na urazy wskutek upadków ze środków transportowych, uderzenia, przygniecenia przez ciężkie przedmioty takie jak elementy przyczep, podajników, ładowaczy oraz spadające z wysokości bele słomy i siana.

Oto kilka przykładów wypadków zaistniałych przy pracy rolniczej:
– gospodarz ciągnikiem sprzężonym z prasą zwijającą prasował słomę na polu. Kiedy aparat wiążący prasy nie podał sznurka, wysiadł z ciągnika, ale nie wyłączył silnika i napędu prasy. Manipulując przy aparacie wiążącym ręka została pochwycona i wciągnięta do bębna formującego baloty. Pomimo udzielonej pomocy medycznej, rolnik zmarł.
– podczas transportu słomy z pola do gospodarstwa syn rolnika siedział na schodkach wejściowych traktora. W pewnym momencie chłopiec spadł i został przejechany przez dwie przyczepy. Poniósł śmierć na miejscu.
– w stodole rolnik pobierał z beli słomę na ściółkę  dla trzody chlewnej. Przebywał na drabinie drewnianej opartej o bele słomy. Drabina przesunęła się a mężczyzna stracił równowagę upadając do tyłu na betonową posadzkę. Doznał poważnego urazu głowy, który doprowadził do zgonu.
– niewłaściwie zabezpieczona skrzynia przyczepy opadła na rolnika, który naprawiał przewód układu hydraulicznego. Poszkodowany zmarł.
– podczas przepędzania bydła jeden z byków odwrócił się do poszkodowanego i przycisnął go do ściany przebijając  rogiem brzuch. W wyniku doznanego urazu nastąpiła śmierć.

Do wielu tragedii dochodzi z podobnych przyczyn. W związku z powyższym każdego roku KRUS organizuje liczne szkolenia, konkursy i spotkania dla rolników, aby poszerzyć ich wiedzę w zakresie zasad BHP w rolnictwie. Niestety ofiarami wypadków na wsi są także dzieci. Wypadki z ich udziałem to najczęściej efekt nieuwagi, nieposłuszeństwa i braku wyobraźni. Eksperci radzą, by rodzice wydzielali osobne miejsce na zabawę dzieci na terenie gospodarstwa. Poza tym, angażując dzieci do pomocy w gospodarstwie, nie należy powierzać im prac przekraczających ich możliwości fizyczne i psychiczne. Należy też pamiętać o odpowiednim nadzorze najmłodszych. Zachęcamy do zapoznania się z wykazem prac, których nie powinny wykonywać dzieci do ukończenia lat 15 – stu. Wykaz dostępny jest na stronie internetowej KRUS – www.krus.gov.pl.

Bezpieczeństwo w wodzie

Podstawowe zasady bezpieczeństwa nad wodą

  • Zawsze pływaj z drugą osobą – nigdy sam.
  • Pływaj tylko na terenach strzeżonych.
  • Poznaj swoje możliwości pływackie i nie przekraczaj ich! Nie ścigaj się z lepszymi i szybszymi niż ty pływakami.
  • Przestrzegaj zakazu skoków na głowę.
  • Nigdy nie skacz do wody, w miejscu, którego nie znasz. Pamiętaj, że rzeźba dna często się zmienia.
  • Uważaj na zmęczenie, zbytnie wyziębienie, zbyt dużo słońca, zbytnie wyczerpanie.
  • Nie żuj gumy, ani nie jedz w czasie pływania – możesz się łatwo zadławić.
  • Rozsądnie dobierz odpowiednią przerwę między jedzeniem i pływaniem.
  • Jeżeli zjadłeś porządny posiłek odczekaj godzinę zanim wejdziesz do wody.
  • Alkohol i pływanie to złe połączenie. Alkohol upośledza twoją ocenę sytuacji, zmysł równowagi i koordynację ruchową. Alkohol zmniejsza twoje umiejętności pływackie i zaburza termoregulację organizmu.
  • Poznaj typowe warunki pogodowe dla danego regionu i postaraj się unikać burz na wodzie. Woda przewodzi prąd – jak tylko usłyszysz oznaki zbliżającej się burzy wyjdź z wody
  • Podstawowe zasady bezpieczeństwa na wodzie

  • Noś kamizelkę ratunkową
  • Przed rozpoczęciem podróży należy dokładnie zapoznać się z łodzią, silnikiem i jej wyposażeniem. Zwróć uwagi na aktualną pogodę oraz zapowiadane prognozy.
  • Przed wypłynięciem należy ustalić sternika łodzi, z reguły najlepiej jest wybrać najbardziej doświadczoną osobę z Państwa drużyny. Jest to bardzo ważne, szczególnie w niebezpiecznych sytuacjach.
  • Należy upewnić się, czy inni uczestnicy pozostający na lądzie wiedzą, gdzie się Państwo znajdują i jak długo Państwa nie będzie.
  • Pasażerowie powinni usadowić się po równo po obu stronach łodzi.
  • Po nieznanych wodach poruszaj się powoli i uważnie. Upewnij się czy jest wystarczająca głębokość wody, aby nie uszkodzić łodzi ani silnika.
  • Wsiadając do łodzi należy być trzeźwym i wypoczętym.
  • Przestrzegaj zasad ruchu i prędkości, szczególnie zwróć uwagę na duże łodzie lub statki.
  • W przypadku pogorszenia pogody lub wystąpienia innych zagrożeń kieruj się do najbliższego portu.
  • W razie sztormu lub wzburzenia wody nie zawracaj.
  • Ratowanie tonącego

    1. Oceń sytuację
    2. Wezwij pomoc – poproś gapiów o pomoc, o wezwanie pogotowia oraz WOPR-u (nr do WOPR-u to 601 100 100) lub pod 112
    3. Wybierz najbardziej bezpieczny sposób ratowania, wyciągania tonącego:
    – za pomocą koła ratunkowego;
    – za pomocą liny;
    – z łodzi;
    – z pomostu podając rękę lub długi przedmiot tonącemu;
    – można podpłynąć i przyholować tonącego do brzegu.
    4. Jeżeli to jest możliwe, nie wolno w żadnym wypadku dopuścić do faktu „oddychania” wodą przez tonącego. Jak najszybciej należy wydostać go spod wody, a przy utracie przytomności, oddechu już w momencie wydobycia na powierzchnię zalecane jest
    podanie mu pierwszego sztucznego oddechu. Przy konieczności holowania go do brzegu, powtórzyć należy ten zabieg kilkakrotnie na płytkiej wodzie.
    5. Po wyniesieniu na brzeg lub w ogóle przed rozpoczęciem ożywiania nie należy stosować żadnych zabiegów w celu usunięcia wody z przewodu pokarmowego i dróg oddechowych. Jest to zabieg powodujący stratę cennego czasu. W przewodzie pokarmowym nie dochodzi do oddychania.
    6. Resuscytacja (30 uciśnięć/ 2 wdechy)
    7. Musimy także być psychicznie przygotowani na różne komplikacje, jakie mogą wystąpić przy stosowaniu ożywiania. Kiedy zdołamy przywrócić oddech i krążenie, należy osobę ratowana ułożyć na boku w pozycji bocznej ustalonej, ponieważ w każdej chwili należy spodziewać się wystąpienia wymiotów. Nie wolno dopuścić do zachłyśnięcia się wymiocinami.
    8. Osobom, które odzyskały przytomność można podać do picia nie za gorącą, dobrze osłodzoną herbatę. Absolutnie nie wolno podawać alkoholu. Należy zapewnić suchą odzież i ciepłe okrycie np. kocem termicznym

    Hipotermia

  • Zapobiegaj dalszej utraty temperatury ciała – zdejmij mokre ubrania, wytrzyj skórę, okryj poszkodowanego ciepłym
    kocem, ubraniem.
  • Stopniowo ogrzewaj poszkodowanego (nie powinno przenosić się osoby z zimnego pomieszczenia do gorącego!)
    – cel ogrzewania to 0,5 stopnia Celsjusza na godzinę.
  • Bardzo ważne jest wsparcie psychiczne poszkodowanego oraz ciągły z nim kontakt.
  • Ogranicz wszelkie ruchy poszkodowanego, gdyż zimna krew z kończyn nie powinna mieszać się z krwią ciepłą występującą we wnętrzu organizmu.
  • Udzielaj tak długo pomocy aż poszkodowany nie odzyska pełni sił lub nie przyjedzie pomoc medyczna.
  • Nie masuj wychłodzonych okolic.
  • Nie narażaj ogrzanych miejsc na ponowne wychłodzenie.
  • Nie przekłuwaj powstałych pęcherzy.
  • Materiał przygotowany przez:
    Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego
    Wydział Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego
    Mazowiecki Urząd Wojewódzki w Warszawie